Poëzie op 't Dalton

Poëzie op 't Dalton

Op donderdag 12 december ben ik naar de poëzieavond geweest op het Dalton Lyceum in Barendrecht. op deze avond waren er verschillende presentaties van vwo-6 leerlingen te zien, die ieder een gedicht hadden uitgekozen en dit op eigen wijze mochten presenteren. hierover zal ik mijn mening gaan geven, verder geef ik een korte beschrijving van drie presentaties, bespreek ik één presentatie uitgebreid en uiteindelijk geef ik mijn mening over de gehele Avond van de Poëzie.

Er zijn in totaal vijftien presentaties geweest, waarvan er veel heel goed of mooi waren, maar waar sommige ook nogal saai en onbegrijpelijk van waren.

Het gedicht 'Sinds die nacht' werd op een mooie manier voorgedragen en het originele van deze opvoering was dat er een leuke en mooie dans bij werd gedaan. Dit was dan ook het enige gedicht waarbij werd gedanst, daardoor is dit gedicht me ook wel beter bijgebleven.

Het filmpje bij het gedicht 'Jongenswraak' is mij nog goed bijgebleven. Het was een erg mooi bewerkt filmpje die door foto's achterelkaar te plakken is gemaakt. Op het filmpje was te zien dat er een poppetje werd getekend, dit poppetje werd steeds dikker en uiteindelijk werd het een voodoopoppetje. Het gedicht werd goed uitgebeeld in het filmpje en het was ook goed te volgen.

Bij het gedicht 'Mania religiosa' werd een uitzending van 'Boer zoekt vrouw' nagedaan. Dit was heel grappig om te zien en het werd ook op een hele leuke manier gedaan. Ook de voordracht van het gedicht paste helemaal bij het filmpje. Wat er ook erg leuk aan was, was dat nadat het filmpje was afgelopen, het verhaal zich nog verder afspeelde op het toneel.

het gedicht dat ik als beste voorgedragen en uitgevoerd vond, was 'Betekenis'. Dit gedicht heeft dan ook de publieksprijs gewonnen. De voordracht van dit gedicht was erg duidelijk en goed verstaanbaar. Maar wat me het meest is bijgebleven is toch wel het filmpje. Hierin werd een homohuwelijk nagespeeld met veel grappige fragmenten erbij. Na het filmpje werd het verhaal nog vervolgd op het toneel, waar het huwelijk werd gesloten. De kus kregen we dan weer niet te zien, die was achter het doek. Bij dit gedicht heb ik het hardst gelachen en ik vond dit ook wel het meest originele verhaal van de gehele avond.

De poëzieavond heb ik beschouwd als een heel gezellige avond waar ik veel bij heb gelachen. De presentaties waren origineel en de meeste ook boeiend. Ook is het wel fijn om al een voorbeeld te hebben voor wat ik zelf volgend jaar zal moeten doen.

Recensie Sonny Boy

Sonny Boy - Annejet van der Zijl

Genre: Nederlandse biografische roman, oorlogsroman
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar
Verschenen: 2004
ISBN-nummer: 9789021439044
Aantal pagina's: 167
Aantal sterren: 3 en een halve sterren

Een prachtig liefdesverhaal in de oorlog.

Sonny Boy speelt zich af in Nederland in begin 20ste eeuw. De Hollandse Rooms-katholieke  Rika is getrouwd met de protestante Willem Hagenaar. Ondanks de afschuw van hun familie krijgen ze vier kinderen. Het huwelijk loopt stuk en Rika begint een eigen pensionnetje. 

Dan komt de jonge Surinaamse Waldemar in haar leven. Hij verblijft in haar pension, om in Nederland te gaan studeren. Al snel komt een relatie tot stand tussen Waldemar en Rika en is Rika in verwachting. In deze tijd was het een groot schandaal als een zwarte man met een blanke vrouw ging. Het contact met haar kinderen verslechterd. De eenzaamheid en machteloosheid van Rika wordt hier heel goed beschreven, waardoor je goed met haar mee kan leven. Waldemar en hun zoontje Waldy is haar enige lichtpuntje, maar Waldemar heeft heimwee naar zijn geboorteland. Hij mist de rivier, de warmte, de kleuren van zijn land. Maar hij blijft Rika trouw. Rika is een heel vasthoudende vrouw en blijf elke week brieven naar haar kinderen schrijven. Dan breekt de oorlog uit en worden Rika en Waldemar opgepakt, wegens het verbergen van Joden in hun pension.

In dit boek komen veel schandalen aanbod, zoals een bruiloft van twee verschillende geloven, de discriminatie van zwarte mensen en de Jodenvervolging. Het boek vertelt dit in een prachtig verhaal over twee geliefden in de oorlog. 

Het is wel jammer dat de gebeurtenissen meer als een mededeling worden beschreven, in plaats van een verhaal. Daardoor is het moeilijker om het goed in het verhaal te zitten. 

Wel kon ik goed met de personages meeleven. De emoties en gevoelens van Rika en Waldemar worden goed beschreven. Ook is hun gedrag erg begrijpelijk, Rika die vecht om haar kinderen ooit weer te zien en Waldemar die verlangt naar huis, maar er alles aan doet om een echt Hollandse burger te zijn.

De opbouw van het boek is goed, maar soms mist het helaas wel wat spanning. Het boek is makkelijk te lezen, omdat alles in chronologische volgorde wordt verteld. Ook het taalgebruik is niet al te moeilijk, wat wel fijn is. Er zitten wel veel historische feiten en jaartallen in, wat nou niet bepaald spannend is, maar dit is wel nodig in het boek, omdat het een non-fictie boek is. Daarom heeft het boek ook wel veel indruk op me gemaakt. De gebeurtenissen komen nog harder aan, als je    beseft dat dit allemaal echt heeft plaatsgevonden. 

Het onderwerp van het boek vond ik dus erg goed, alleen de manier waarop het werd verteld vond ik niet altijd even prettig om te lezen. Het boek heeft wel indruk op me gemaakt, dus ik zou het boek wel aanraden.

Ik zal zelf niet snel nog een boek van Annejet van der Zijl gaan lezen, omdat de andere boeken vooral biografieën zijn, waar ik niet zo van houd. 

Geschreven door: Jill Ober