zaterdag 1 juni 2013

Recensie Sonny Boy

Sonny Boy - Annejet van der Zijl

Genre: Nederlandse biografische roman, oorlogsroman
Uitgever: Nijgh & Van Ditmar
Verschenen: 2004
ISBN-nummer: 9789021439044
Aantal pagina's: 167
Aantal sterren: 3 en een halve sterren

Een prachtig liefdesverhaal in de oorlog.
Sonny Boy speelt zich af in Nederland in begin 20ste eeuw. De Hollandse Rooms-katholieke  Rika is getrouwd met de protestante Willem Hagenaar. Ondanks de afschuw van hun familie krijgen ze vier kinderen. Het huwelijk loopt stuk en Rika begint een eigen pensionnetje. 
Dan komt de jonge Surinaamse Waldemar in haar leven. Hij verblijft in haar pension, om in Nederland te gaan studeren. Al snel komt een relatie tot stand tussen Waldemar en Rika en is Rika in verwachting. In deze tijd was het een groot schandaal als een zwarte man met een blanke vrouw ging. Het contact met haar kinderen verslechterd. De eenzaamheid en machteloosheid van Rika wordt hier heel goed beschreven, waardoor je goed met haar mee kan leven. Waldemar en hun zoontje Waldy is haar enige lichtpuntje, maar Waldemar heeft heimwee naar zijn geboorteland. Hij mist de rivier, de warmte, de kleuren van zijn land. Maar hij blijft Rika trouw. Rika is een heel vasthoudende vrouw en blijf elke week brieven naar haar kinderen schrijven. Dan breekt de oorlog uit en worden Rika en Waldemar opgepakt, wegens het verbergen van Joden in hun pension.

In dit boek komen veel schandalen aanbod, zoals een bruiloft van twee verschillende geloven, de discriminatie van zwarte mensen en de Jodenvervolging. Het boek vertelt dit in een prachtig verhaal over twee geliefden in de oorlog. 

Het is wel jammer dat de gebeurtenissen meer als een mededeling worden beschreven, in plaats van een verhaal. Daardoor is het moeilijker om het goed in het verhaal te zitten. 
Wel kon ik goed met de personages meeleven. De emoties en gevoelens van Rika en Waldemar worden goed beschreven. Ook is hun gedrag erg begrijpelijk, Rika die vecht om haar kinderen ooit weer te zien en Waldemar die verlangt naar huis, maar er alles aan doet om een echt Hollandse burger te zijn.

De opbouw van het boek is goed, maar soms mist het helaas wel wat spanning. Het boek is makkelijk te lezen, omdat alles in chronologische volgorde wordt verteld. Ook het taalgebruik is niet al te moeilijk, wat wel fijn is. Er zitten wel veel historische feiten en jaartallen in, wat nou niet bepaald spannend is, maar dit is wel nodig in het boek, omdat het een non-fictie boek is. Daarom heeft het boek ook wel veel indruk op me gemaakt. De gebeurtenissen komen nog harder aan, als je    beseft dat dit allemaal echt heeft plaatsgevonden. 

Het onderwerp van het boek vond ik dus erg goed, alleen de manier waarop het werd verteld vond ik niet altijd even prettig om te lezen. Het boek heeft wel indruk op me gemaakt, dus ik zou het boek wel aanraden.
Ik zal zelf niet snel nog een boek van Annejet van der Zijl gaan lezen, omdat de andere boeken vooral biografieën zijn, waar ik niet zo van houd. 

Geschreven door: Jill Ober

2 opmerkingen:

  1. Dit was een leuke recensie om te lezen. De tekst is lekker simpel geschreven en is goed te volgen. Ook heb je de verhaalaspecten, zoals de personages, goed en duidelijk uitgewerkt. Daarnaast was het ook erg fijn dat er geen taalfouten in je tekst zaten, wat het een stuk fijner maakt om te lezen.
    Er zijn echter wel een paar kleine verbeterpunten, maar deze zijn gelukkig niet erg. Je inleiding is een beetje onduidelijk. Je begint met het beschrijven van het verhaal, maar halverwege beschrijf je opeens een van de verhaalaspecten. Ook zijn je eerste paar zinnen aan de korte kant en lijken ze vooral niet met elkaar verbonden. De algemene informatie lijkt ook niet helemaal correct op de pagina te staan. Dit zijn echter de enige dingen die ik kan bedenken en maken voor het lezen zeer weinig uit.
    Ik heb wel nog een vraag: wat bedoelde je toen je zei dat de gebeurtenissen als mededeling worden geschreven?
    Al met al heb je een goede recensie geschreven, waar wat mij betreft weinig aan valt te verbeteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je opmerking dat gebeurtenissen worden verteld als mededeling en niet worden beschreven, fascineert me. Daar moeten we het eens over hebben!
    AvdA

    BeantwoordenVerwijderen